حفره در a قالب تزریق درپوش و بسته یک جزء حیاتی است که مسئول تشکیل شکل خارجی و ویژگی های درپوش یا درب است. معمولاً از طریق یک سری فرآیندهای ماشینکاری و ساخت ساخته می شود. در اینجا یک نمای کلی از نحوه ایجاد حفره آورده شده است:
1. طراحی قالب: طراحی حفره اولین مرحله در فرآیند است. طراحان قالب یک مدل سه بعدی دقیق از درپوش یا بسته را بر اساس مشخصات و الزامات طراحی محصول ایجاد می کنند. این طرح شامل شکل کلی، ابعاد، نخ ها (در صورت وجود)، و سایر ویژگی های مورد نیاز است.
2. انتخاب مواد: فولاد با کیفیت و بادوام مانند P20، H13 یا فولاد ضد زنگ معمولا برای ساختن حفره استفاده می شود. انتخاب مواد به عواملی مانند حجم تولید مورد انتظار، سازگاری مواد و طول عمر مطلوب قالب بستگی دارد.
3. ماشینکاری CNC: ماشین های کنترل عددی کامپیوتری (CNC) برای ماشینکاری دقیق شکل حفره از مواد فولادی انتخاب شده استفاده می شوند. ماشینکاری CNC دقت و تکرارپذیری بالا را در بازتولید طرح حفره سه بعدی تضمین می کند.
4. ماشینکاری تخلیه الکتریکی (EDM): برای برخی ویژگیهای پیچیده یا جزئیات ظریف، مانند رشتهها، بریدگیها یا آرمها، ممکن است از EDM استفاده شود. EDM از تخلیه های الکتریکی برای فرسایش فولاد و ایجاد اشکال مورد نظر استفاده می کند.
5. پرداخت و تکمیل سطح: سطوح حفره ای که با پلاستیک مذاب در تماس هستند با دقت صیقل داده شده و تکمیل می شوند تا سطحی صاف و یکنواخت حاصل شود. این پرداخت سطح اصطکاک را در طول فرآیند قالب گیری تزریقی کاهش می دهد و به بهبود کیفیت سطح کلی درپوش ها یا بسته های تمام شده کمک می کند.
6. اتصال و مونتاژ: هنگامی که حفره آماده شد، به همراه سایر اجزای قالب مانند هسته، سیستم خنک کننده و پین های اجکتور در پایه قالب نصب و مونتاژ می شود.
7. تست و تنظیم قالب: پس از مونتاژ، قالب کامل برای اطمینان از عملکرد مناسب و انجام هرگونه تنظیمات لازم برای عملکرد بهینه قالب آزمایش می شود.
حفره بخش مهمی از قالب تزریق درپوش و بسته است و ساخت دقیق آن تضمین می کند که هر درپوش یا درب به طور دقیق شکل گرفته و از نظر کیفیت سازگار است. کیفیت حفره به طور مستقیم بر ظاهر نهایی، ابعاد و عملکرد کلی درپوش ها یا درب های تولید شده توسط فرآیند قالب گیری تزریقی تأثیر می گذارد.3