قالب های قطعات خودرو را می توان بر اساس عوامل مختلفی مانند نوع قطعه تولید شده، فرآیند ساخت و طراحی قالب طبقه بندی کرد. در اینجا چند طبقه بندی رایج وجود دارد:
نوع قطعه: قالب قطعات خودرو را می توان بر اساس نوع قطعه تولید شده مانند قطعات خارجی (مانند سپر، گلگیر، کاپوت)، قطعات داخلی (مانند داشبورد، پانل در، صندلی) و قطعات کاربردی (مانند موتور) طبقه بندی کرد. قطعات، قطعات انتقال، ترمزها).فرایند ساخت: قالب های قطعات خودرو را نیز می توان بر اساس فرآیند ساخت مورد استفاده طبقه بندی کرد. به عنوان مثال، قالبگیری تزریقی، قالبگیری دمشی و قالبگیری فشاری برخی از فرآیندهای رایج تولیدی هستند که برای تولید قطعات خودرو استفاده میشوند. قالب ها و قالب های دونده سرد. قالب های دو صفحه ای ساده ترین نوع قالب ها هستند و برای تولید قطعات ساده استفاده می شوند. از قالب های سه صفحه ای برای تولید قطعات پیچیده با دروازه های متعدد استفاده می شود. قالب های رانر داغ برای تولید قطعات با روکش با کیفیت بالا استفاده می شود در حالی که از قالب های رانر سرد برای تولید قطعات با هزینه کمتر استفاده می شود. قالب ها و قالب های کامپوزیت. قالب های پلاستیکی رایج ترین نوع قالب های مورد استفاده برای تولید قطعات خودرو هستند، در حالی که قالب های فلزی برای تولید قطعات با دقت و دوام بالاتر استفاده می شوند. از قالب های کامپوزیتی برای تولید قطعات سبک و با استحکام بالا استفاده می شود.
به طور کلی، طبقهبندی قالبهای قطعات خودرو به عوامل مختلفی از جمله نوع قطعه تولید شده، فرآیند ساخت، طراحی قالب و مواد مورد استفاده بستگی دارد. نوع و پیچیدگی قطعه در حال ساخت در اینجا برخی از رایج ترین روش های تولید قالب قطعات خودرو آورده شده است:
قالب گیری تزریقی: قالب گیری تزریقی یکی از پرکاربردترین روش ها برای تولید قالب های قطعات خودرو است. این شامل ذوب گلوله های پلاستیکی و تزریق آنها به یک حفره قالب برای تشکیل شکل مورد نظر است. قالب گیری دمشی: قالب گیری دمشی یکی دیگر از روش های محبوب برای تولید قالب های قطعات خودرو است. این شامل ذوب پلاستیک و سپس دمیدن آن در قالب برای تشکیل شکل مورد نظر است. قالب گیری فشاری: قالب گیری فشاری فرآیندی است که در آن یک ماده از قبل گرم شده در یک حفره قالب گرم شده قرار می گیرد و سپس به شکل مورد نظر فشرده می شود. این روش اغلب برای تولید قطعات بزرگ یا قطعات با هندسه پیچیده استفاده می شود. شکل دهی خلاء: شکل دهی خلاء فرآیندی است که شامل حرارت دادن ورق ترموپلاستیک تا زمانی که نرم شود و سپس با استفاده از خلاء روی قالب کشیده می شود تا شکل مورد نظر ایجاد شود. چرخشی. قالب گیری: قالب گیری چرخشی روشی است که در آن قالب بر روی دو محور می چرخد در حالی که یک ماده پلاستیکی گرم و ذوب می شود. همانطور که قالب می چرخد، پلاستیک ذوب شده داخل قالب را می پوشاند تا شکل مورد نظر را ایجاد کند. ریخته گری با قالب: ریخته گری قالب فرآیندی است که در آن فلز مذاب به داخل حفره قالب تزریق می شود تا شکل مورد نظر را ایجاد کند. این روش اغلب برای تولید قطعات فلزی مانند قطعات موتور استفاده می شود.
به طور کلی، روش تولید مورد استفاده برای قالب های قطعات خودرو به عواملی مانند نوع قطعه تولید شده، کیفیت و قوام مطلوب و تجهیزات و منابع موجود بستگی دارد.